JEZEBEL

Beelden in de massamedia, met name in muziekvideo’s, portretteren vaak een hypersensueel beeld van het vrouwelijke. De repetitieve beelden in hiphop video’s versterken de stereotypen die met name geassocieerd worden met de zwarte/donkere/gekleurde vrouw. Video Vixens, ook wel hiphop honey’s of videogirls genoemd, brachten veel kritiek met zich mee en werden vaak als de Jezebels van de late jaren 90 en begin 2000 gezien.

Vóór Youtube, toen MTV nog stond voor Music Television, was de Video Vixen het model dat een centrale rol speelde in videoclips. Ondanks de vaak door mannen geschreven, expliciete songteksten en het sensuele, verleidelijke en schaars geklede voorkomen van de vixen heeft haar performance een grote invloed op de esthetiek van de videoclips. En op de populariteit van de (mannelijke) artiest.

In de afgelopen twintig jaar heeft de Video Vixen zowel veel tegenwind als wind mee ervaren. Ze staat inmiddels voor veel meer dan het tot object gedegradeerde “ride or die” model in een cultuur gedomineerd door mannen.

Jezebel weigert gedefinieerd te worden door anderen. Zij navigeert door het landschap van de hiphopcultuur en zoekt naar manieren om haar imago zelf op te eisen. Kan Jezebel het controversiële stereotype dat wordt geassocieerd met de zwarte hiphop-honey deconstrueren? Hoe herdefinieert deze video-girl zichzelf anno 2020?

JEZEBEL won een Amsterdam Fringe Award and International Bursary [2019],
was genomineerd voor de BNG Bank Theaterprijs [2020],
was genomineerd voor de Nederlandse Dansdagen [2020],
was geselecteerd voor Het Theater Festival 2020 (Nederland),
was geselecteerd voor Het Theaterfestival 2020 (België) – selectie NieuwJong